Margaret Dygas – Margaret Dygas

Do niedawna niekwestionowaną liderką polskiej sceny minimal była Magda, jednak kolejne dokonania Margaret Dygas jak choćby nagrania dla renomowanych wytwórni Contexterrior, Ostgut Ton czy Perlon kładą cień na dominację gwiazdy Minus. Na Perlon ukazał się najnowszy mini-album „Margaret Dygas„, po raz kolejny stawiając ją wśród gwiazd labelu jak Ricardo Villalobos, Luciano, Daniel Bell czy Cassy.

„Margaret Dygas” trudno nazwać pełnoprawnym albumem, gdyż zawiera jedynie sześć kompozycji o łącznej długości 45-ciu minut. Zważywszy na trudność stworzenia dobrego, stricte minimalowego longplay’a, uważam taką formę za przemyślane rozwiązanie. Każdy utwór przymyca nieco inny klimat, a całość stanowi esencję stylu i umiejętności producenckich Margaret.

Ciekawie jest już od samego początku. „Missing You Less” co chwilę zaskakuje nowymi paletami dźwięków radykalnie zmieniającymi nastrój. Z jednej strony melancholijne klawisze, z drugiej zaś nieco agresywny, metaliczny synth. Aranżacja z początku może wydawać się chaotyczna, jednak im dłużej słucham tym bardziej przekonany jestem o celowości tego zabiegu.

Po chwili znów jest spokojniej za sprawą „Soon” – niemal deep house’owego utworu pełnego hipnotycznego groove podszytego minimalową ekspresją. Jego miejscami nieregularnie uderzająca stopa przygotowuje słuchacza na eksperyment z breakbeat’em w następującym po nim „Pressed For Time„. Ten z kolei zdumiewa perfekcyjnym wkomponowaniem czysto minimalowych pejzaży dźwiękowych w połamany bit i wyrazisty bas.

Dawkę industrialnych i atmosferycznych wrażeń dostarcza „Country Way Of Life„, w którym Dygas kontrastuje elektronikę z akustyczną perkusją. Co prawda nie jest to pomysł nowatorski, choć efekt końcowy jest całkiem przyzwoity. Na zadowalającym poziomie są również oszczędny brzmieniowo „41” oraz połamany „Obinh’s Groove„, choć nie wywołują już takich emocji jak początkowe numery.

Czy zatem jest zmiana na pozycji liderki polskiej sceny minimalowej? Mając na uwadze ubiegłoroczny album Magdy „From The Fallen Page”, który zupełnie do mnie nie trafił, zestawiony z opisywanym wydawnictwem, w mojej opinii tak!