Space Dimension Controller

Space Dimension Controller to alter-ego zaledwie 19-letniego Jacka Hamilla z Belfastu, w równym stopniu zafascynowanego międzygalaktycznymi podróżami, co starymi syntezatorami. Ten piekielnie utalentowany nastolatek z Irlandii Północnej przebojem wdarł się do panteonu największych nadziei światowej muzyki elektronicznej ostatnich lat. Już jego pierwszy singiel, czyli wydany w 2009 „Love Quadrant”, trafił na szczyty podsumowań roku we wpływowych magazynach, takich jak choćby FACT.

Ta prosta piosenka o miłości na stacji kosmicznej zaśpiewana przez jego dziewczynę Kat, z brzmieniami i aranżem bogatszym niż roczny budżet NASA, zdefiniowała unikalny styl SDC. Jego futurystyczny pomysł na brzmienie stapiające techno, house, electro i funk z lat 80. w jedną kosmiczną całość podlaną psychodelicznym sosem i niepozbawionym popowego sznytu, zdobył mu uznanie na całym świecie.

Do wielkich fanów Irlandczyka zalicza się m.in. legenda techno Josh Wink oraz bossowie belgijskiego labelu R&S, jednej z najważniejszych oficyn na świecie wydających nowoczesną muzykę. Kyle Hall, czyli inne cudowne dziecko współczesnej elektroniki, komplementuje SDC jako jednego ze swoich ulubionych artystów.

Sam Space Dimension Controller twierdzi, iż na Ziemi znalazł się tylko przypadkiem i gdyby nie katastrofa jego Electropoda-250 nadal przebywałby na planecie Microsector-50 w… 2259 roku. Co jakiś czas zbiera się do naprawy swojego pojazdu, ale jak mówi, na Ziemi jest zbyt wiele syntezatorów, by mógł skupić się na żmudnej pracy. Nastoletni Irlandczyk jest fanatykiem brzmienia prawdziwych syntezatorów i to właśnie ich kolekcja odpowiada za bogaty sound znany z jego płyt. SDC używa oczywiście także komputera, ale gotowe partie numerów nagrywa zawsze na starą, dobrą analogową taśmę, która nadaje dodatkowej głębi jego wycieczkom w inne galaktyki.