Bjarki

Urodzony w Reykjaviku w 1990 roku jako Bjarki Runar Sigurdarson, dorastał w Blönduós, liczącym nieco ponad 900 mieszkańców miasteczku na północy Islandii. O twórcy nagrywającym najpierw pod pseudonimem Kid Mistik zrobiło się głośno, gdy światło dzienne ujrzał utwór „I Wanna Go Bang”, który został wydany w Trip, czyli wytwórni należącej do rosyjskiej DJ-ki Niny Kraviz. Pendrive’a z utworami Bjarkiego wcisnęła Ninie, grającej akurat w kopenhaskim klubie Culture Box, jego dziewczyna – on sam wypił trochę za dużo i zupełnie o tym zapomniał. „Nina grała 9-godzinny set. Nie mogę być w klubie 9 godzin, bo piję i nie przestaję”, wspomina w jednym z wywiadów.

Chęć tworzenia muzyki pojawiła się u niego gdy skończył 12 lat. Jak sam mówi, w lekcjach nie szło mu za dobrze. Jego  ojciec zdecydował więc, że Bjarki musi zmienić szkołę. W kolejnej stopnie niestety się nie poprawiły, ale za to poznał nowych kolegów – mieszkający obok brat jednego z nich wtajemniczył go w arkana produkcji, a także odkrył przed Bjarkim muzykę The Chemical Brothers i The Prodigy.

Tak zaczęła się jego przygoda z produkcją, która przyczyniła się do powstania wspomnianego wcześniej utworu „I Wanna Go Bang”. Nagrany już w 2012 roku, najpierw przez jakiś czas „leżał w szufladzie”, by w końcu podbić parkiety na całym świecie. O dokonaniach Bjarkiego napisał m.in. magazyn Rolling Stone, który w 2015 roku umieścił go w zestawieniu artystów, których warto znać. Mimo, że świat określił go jako klasycznego artystę techno, Bjarki kontynuował swoje muzyczne eksploracje i w swoich produkcjach sięgał po zimne, ambientowe pejzaże, dźwięki breakbeatu i jungle, a także po elementy brzmień rave i IDM. Bjarki nie lubi szufladkowania jego twórczości i wyskakuje z każdego pudełka do którego próbują wtłoczyć go krytycy.