DJ Koze – Amygdala

Po niemal 9 latach wraca na plansze czołowa postać niemieckiego minimalu – DJ Koze. Nie znaczy to jednak, że ta wieloletnia przerwa w wydawaniu albumów oznacza brak udziału artysty w innych projektach. Liczne kolaboracje, a także prace nad remiksami przysporzyły mu w ostatnich latach sporą liczbę nowych fanów.

Stefan Kozalla postanowił jednak przypomnieć o sobie w pełnym, długogrającym wydaniu. „Amygdala” już na pierwszy rzut oka wygląda na wydawnictwo bardzo prestiżowe, choćby za sprawą osobistości pojawiających się tu gościnnie – Caribou, Apparat czy Matthew Dear.

Bardzo dobre wrażenie robi już druga kompozycja z udziałem Apparata. Posiadający początkowo skromną linię melodyczną „Nices Wölkchen” ewoluuje, by w pewnym momencie powalić słuchacza mnogością i bogactwem nowarotskich brzmień, jednak zachowując przy tym chillujący klimat. Zmianę przynosi pojawiający się kilka minut później „Magical Boy„, którego głęboką i ciężką linię basową docenią posiadacze dobrych domowych soundystemów.

„Homesick” podparty jest ciepłym i zmysłowym głosem Ady, będąc przez to najlepszą wokalową propozycją na płycie. Hipnotyzujący „Marilyn Whirlwind” to bardzo dobry przykład na to, że geniusz czasem tkwi w prostocie. „Don’t Lose Your Mind” to z kolei najdziwniejszy moment na „Amygdali” – dosyć surowy utwór pozbawiony melodyjności, niestety też jedna z najsłabszych z nowych kompozycji Koze.

Bardzo ciężko jest mi przebyć niemieckojęzyczny „Ich Schreib’ Der Ein Buch„. Wokal jest drażniący, a sam utwór zbyt poplątany. Całość zamyka „NooOoo„, przypominający momentami album „Senior” formacji Royksopp.

Zbierając wszystkie moje odczucia śmiało mogę stwierdzić, że nowy album DJ Koze, jako całość wypada na plus. Nie obyło się bez potknięć, jednak jest to wydawnictwo, którego fanom szeroko rozumianego minimalu i tak nie musze polecać.