Roots & Wire

Deadbeat, biały cud czarnego dubu darzony jest w naszym kraju ogromnym szacunkiem. Jego dotychczasowe produkcje, jak i żywiołowe występy na żywo przysporzyły mu całe grono fanów. Rodowity Montrealczyk ostatnimi czasy przeniósł się do Berlina, ale publikuje ciągle dla kanadyjskich Cynosure Mike’a Shannona i Wagon Repair Matthew Jonsona.

To własnie pod opieką tej ostatniej oficyny na światło dzienne wypływają dźwięki najnowszego albumu artysty – „Roots & Wire”. Do  otwierających i zamykających album utworów Scott zaprosił niekwestionowaną legendę muzyki dubu – nadwornego wokalistę Rhythm & Sound – Paula St. Hilaire. Zarówno „Rise again” jak i „Babylon correction” odwołują się do tradycyjnego, rzekłbym nawet rootsowego jamajskiego brzmienia. Tytułowy „Roots & wire” czerpie z klasycznego dubowego brzmienia, za jakie do tej pory ceniliśmy Deadbeat’a natomiast przełomem okazuje się być „Grounation” – kawalkada perkusji stworzona z myślą o majestatycznym wnętrzu klubu Berghain, nadaje niesamowitego tempa i dynamiki, zabierając nas w podróź bez trzymanki. Od tej pory konstrukcja muzyczna przypomina sinusoidę, zaś album sam w sobie rozpędza się tylko po to, źeby zaraz znów wyhamować. „Duchy Krezubergu” z zagadkowych harmonii wykształcają, niesamowicie nośny, pulsujący beat, „Deep structure” to kawałek naprawdę pięknego i melodyjnego dub techno, „Night stepping” gubi się w połamanych menadrach dubstepowych konstrukcji.

Kup bilet na dowolny koncert lub imprezę!

Znajdź Bilety

---

Bezpieczne i proste zakupy

LP technicznie  skonstruowana jest jako całość, utwory są indeksowane. To trans z którego cięźko się wyrwać aby sprawdzać tytuły, poprostu bardzo dobry kawałek muzyki. Od ostatniego albumu wydanego dla ~!scape minął jedynie rok, a artysta zaskakuje świeżoscią brzmienia. Co tu dużo pisać – według mnie jeden z lepszych albumów mijającego roku, a Grounation na dłużej zagości w mojej playliście.

Michał „bshosa’ Brzozowski