Dziś na kozetkę Muzikanova.pl zaprosiliśmy Mateusza Pireckiego i zachęciliśmy go do zwierzeń na temat VJ-ingu. Padały kolejne pytania, a nasz rozmówca odkrywał przed nami tajemnice swego zawodu. Podczas seansu uzyskaliśmy niezwykle cenne informacje na temat samego Mateusza, jak i wykonywanej przez niego profesji, oraz środowiska zawodowego VJ-ów.

 

Cieszymy się, że udało nam się namówić go na zwierzenia, gdyż w końcu mieliśmy okazję poznać współorganizatora festiwalu Videozone i artystę, który cieszył nasze oczy podczas takich imprez, jak Heineken Open’air, Colors of Ostrava, Free Form Festival czy European Slam Poetry. Poniżej przedstawiamy wam pełen zapis rozmowy.

WYWIAD: Mateusz Pirecki (Sosnowiec)

Z tym artystą to trochę grubo. Jestem z Sosnowca i strasznie sie tym jaram – wiesz, polskie Kingston; roots & culture. Powiedzmy, że zawodowo zajmuje się „motion graphics” – niestety nie znam żadnego dobrego polskiego odpowiednika tego określenia. Przy tego typu pytaniach, niedawno jeszcze podawałem pseudonim- jak na plakatach, że line-up wygląda jak by z UK wszyscy przyjechali – ale teraz wydaje mi się strasznie słaby. W ogóle – KarmaFree, wtf. Nie wiem jak na to wpadłem. Ja jeszcze „r” nie wymawiam. Ludzie, którym podawałem go przez telefon, pewno mieli niezły ubaw – „jestem poważnym artystą, nazywam sie kahlma fhleeee”. 

Nie mam zielonego pojęcia. Pierwszy występ? Pamiętam, ze było to jakieś 5 lat temu, kończyłem liceum. Ale raczej nie widziałem wcześniej wizualizacji w klubach, to w ogóle nie mój klimat. Kojarzę, że gdzieś przeczytałem o programie Resolume, który jest bardzo popularnym programem do wizualizacji. Lubię komputery, od zawsze coś dłubałem w Photoshopie, robiłem zdjęcia. Taki standard raczej. Pierwsza impreza to był sylwester w kinoteatrze w Katowicach. Super sprawa – chyba jedyna okazja, gdzie puszczanie zsamplowanych starych filmów i kronik jest na miejscu 😉

 

Korzystam głównie ze swoich materiałów, chociaż lubię czasami puścić coś odklejonego- jakiś sampel z Krzyżaków, neutralną scenę z filmu porno. Ten klimat, kiedy czuć, że coś wisi w powietrzu i przebijać to graficznymi wstawkami. Większość rzeczy robię na komputerze, czasami coś nakręcę kamerą. Zajmuje się grafiką, w zasadzie motion designem – jakieś czołówki, proste reklamy etc. Robienie sampli to dobra okazja, żeby poznawać nowe techniki, rozwiązania.

Czy w przypadku wizualizacji można mówić o istnieniu epok, nurtów lub prądów? Jaki ewentualnie wywierają one wpływ na twoją twórczość? 

Pewnie tak, ale jakoś szczególnie nigdy się tym nie zajmowałem. Na pewno duże znaczenie ma postęp jeśli chodzi o sprzęt – jeszcze parę lat temu odpowiednio szybkie laptopy były strasznie drogie. Podobnie mixery video, projektory. Chociaż bardzo dobrze kojarzą mi się te wszystkie techniki, w których w zasadzie nie korzysta się z komputerów – rzutniki slajdów, rożne kombinacje z projektorami 8mm, magnetowidy VHS etc… Brakuje mi tego trochę dzisiaj. 

Największy wpływ na mnie ma to co mam w bookmarkach. Poziom motion designu, w ogóle video, w Internecie jest niewyobrażalnie wysoki. W porównaniu z tym co widać wśród Vj-ów to są jakieś dwa odrębne światy, i nie mówię tutaj o jakiś kampaniach z wielkimi budżetami, ale nawet o tych wszystkich zajawkowych filmach na vimeo. Chociaż może VJ-e nie są od produkcji tylko od puszczania tych materiałów, selekcji. Takie found footage. Zdarzyło mi się parę razy przygotowywać wizualizacje, a w zasadzie sample, na duże imprezy, i klient w ogóle nie wiedział, że zajmuję się Vj-ingiem. Potrzebował po prostu kilku teł, które mógł wcześniej skolaudować, sprawdzić. Jak przygotowanie dekoracji.

Charakter imprezy, czy będzie to klubowe spotkanie czy bardziej komercyjna impreza. Oczywiście rodzaj muzyki.

Laptop z zainstalowanym programem Modul8. Czasami, jak szykuje się dłuższa impreza, biorę kamerę. Sample przygotowuję na komputerze stacjonarnym – rendery. Generalnie jeśli sprzęt, to komputer do puszczania sampli, zależy co się robi, ale nie są to jakieś duże koszty. Jeszcze niedawno korzystałem ze zwykłego starego Macbooka (nie pro) i dawał radę. Jeśli jest dłuższa impreza lubię zestaw dwa laptopy + mixer (v8). Chociaż tutaj chyba bardziej chodzi o ten fun, jaki daje crossfader  😉

 

Tak, ale bardziej związane są z samym wyświetlaniem obrazu – nienawidzę kiedy w klubie jest jeden ekran 4×3 plus jakiś słaby projektor z odkręconym na 100% kontrastem. Nie ma opcji, żeby wtedy coś wyglądało. Kręcą mnie wszystkie rozwiązania, które pozwalają na łączenie kilku projektorów i robienie bardzo szerokich panoram. Zresztą – wystarczą dwa projektory, które świecą w 16×9 i otrzymujemy obraz o proporcjach 32×9. Zaczyna to robić wrażenie.

  

Cieszę się, że poruszyłaś temat tej imprezy. Faktycznie, podczas pierwszej edycji udało mi się zająć pierwsze miejsce. Największym plusem było dla mnie to, że zostałem zaproszony do współpracy przy kolejnych edycjach oraz miałem okazję poznać  super ludzi, którzy zajmują się wizualizacjami- na każdej z trzech edycji było około 10 uczestników plus jurorzy. Nie wiem na ile ta impreza, głównie konkurs, jest rozpoznawalna wśród VJ-ów, organizatorów imprez czy osób, które bookują artystów i układają line-upy. Bardzo bym chciał, żeby bycie finalistą Videozone było potwierdzeniem tego, że dana osoba jest dobra i z czystym sumieniem można ja zapraszać na imprezy. Osobiście trochę na tej zasadzie zostałem zaproszony np. na Free Form Festiwal w zeszłym roku. Patrząc po laureatach z ubiegłego i obecnego roku można być o to spokojnym – o roku 2008 nie mówię z grzeczności 😉

 

Ciężko mi powiedzieć. Ja niestety nic takiego nie czuję. Konkurencja to fajna rzecz, ale trochę ciężko o niej mówić. Mam wrażenie, że środowisko to takie trochę kółka wzajemnej adoracji. Wiesz, puszczanie  zsamplowanych kronik filmowych na trzech warstwach w Resolume, do tego materiały nakręcone kamerą w samochodzie plus komplet filtrów w stylu mirror, powielanie obrazu i negatyw – czyli tzw. zupa ;). Fuj. Jeśli robisz coś ponad to i znasz podstawy programów w stylu After Effects, Final Cut Pro już nie jesteś początkującym. Programy do VJ-ingu są proste. Zgranie z muzyką ? Zależy – jeśli świecisz do minimali to trzeba mieć o tym jakieś pojęcie, ale jeśli muzyka jest szybka …

Początkującym, czy w ogóle osobom które interesują się VJ-ingiem, bardzo chciałbym polecić takie imprezy jak Share – polskie edycje odbywają sie w Warszawie i Krakowie. Super klimat i dobra okazja,  żeby się czegoś dowiedzieć. Wspólnie poświecić,  w dobrym, imprezowym stylu.

Jest w Polsce kilka osób na naprawdę bardzo wysokim poziomie, głównie mam na myśli Poznań. Nie chcę się bawić w wymienianie, żeby kogoś nie pominąć – ale bardzo podoba mi się to co robi np. Vj. Pikilipita. Sam pisze sobie programy z których korzysta, np. na Playstation, i nie jest to sztuka dla sztuki, bo to co wyświetla ma styl i wygląda. Brakuje mi trochę osób, albo po prostu o nich nie słyszałem, które znane byłyby z tego, że korzystają z jakichś ciekawych technik, świecą w konkretnych stylu. Widziałem kiedyś koncert Fisza, do którego „wizualizacje” robił Mariusz Wilczyński.  Chyba wszyscy kojarzą jego charakterystyczną kreskę. Nie wiem jak to technicznie wyglądało, ale kamera podążała za tym co na bieżąco rysował. Pierwsza liga.

Nie konkretnym, ale jest kilka technik związanych z 3D, konkretnie tzw. „3d wiggle”- ale w bardziej cyfrowym wydaniu,  które bardzo chciałbym przetestować. Mam nadzieję, że na początku przyszłego roku uda mi się złożyć już cały set w stylu.