NOCNE MARKI 2006 – ROZDANE!!!

KLUB ROKU
ZWYCIĘZCA: SQ w Poznaniu
NOMINOWANI: 1955 (Warszawa), Mono (Warszawa), M25 (Warszawa), On-Off (Warszawa), Prozak (Kraków), Pruderia (Warszawa), SQ (Poznań), Sfinks (Trójmiasto).

Kup bilet na dowolny koncert lub imprezę!

Znajdź Bilety

---

Bezpieczne i proste zakupy

SQ świeci jasno na krajowym klubowym firmamencie, będąc wizytówką Poznania. Klub w Starym Browarze nominowaliśmy za lipcowy występ Toma Neville’a – rezydenta Ministry Of Sound – oraz za październikową noc z Pierem Bucci, wspomaganym przez Jacka Sienkiewicza. W SQ wyjątkowo udane imprezy rozkręcili w tym roku m.in. Nic Fanciulli i Chus & Ceballos, kilka razy w miesiącu grają tam gwiazdy europejskiego formatu. Regularnie produkują się tu członkowie kolektywu BEats Friendly, a ze swoim cyklem Import! w SQ gości też Bartek Winczewski. Najlepszą reklamą klubu jest fakt, że – podobnie jak swego czasu do Sfinksa – na imprezy zjeżdżają się tu ludzie z całej Polski.

Galeria 2006
ZWYCIĘZCA: Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie
NOMINOWANI: Centrum Sztuki Współczesnej  (Warszawa, “Sztuka z Azji Centralnej” i “Pink Not Dead!” – Maurycy Gomulicki), E-Transit (Warszawa, “A Taste of Honey”), Fundacja Na Rzecz Rozwoju Sztuk Wizualnych za Miesiąc Fotografii w Krakowie, Galeria Program (Warszawa, “Dziękujemy naszym klientom”), Galeria Raster (Warszawa, “Serce”), Instytut Sztuki Wyspa (Trójmiasto, “Legalność przestrzeni” i “Wybrane prace” Artura Żmijewskiego), Łódź Art Center (“Laktacje”), Yours Gallery (Warszawa, “2xP”), Zachęta Narodowa Galeria Sztuki (“Ciepło Zimno”).

Redakcja „Aktivista” nie zawahała się nazwać otwarcia wystawy Maurycego Gomulickiego „najbardziej hitowym wernisażem roku” już w maju. Stanowił on część śmiałego projektu w CSW – cyklu W samym centrum uwagi, prezentującego najświeższą polską sztukę w comiesięcznych odsłonach. Bilans: dziesięć części, prawie trzydzieści wystaw, dziesiątki artystów, artykuły i podsumowania liczone w setkach. Nie ulega wątpliwości, że nie wszystkie realizacje były równie udane, a dobór artystów nie zawsze układał się w spójny komentarz do dyskusji o kondycji polskiej sztuki. Niemniej, chylimy czoła przed odwagą organizatorów, którzy porwali się na „prawie niemożliwe”. Nominacja odredakcyjna za rozrywkowo-refleksyjnego Gomulickiego i druga – za prezentację słabo dotychczas spenetrowanej współczesnej sztuki Azji.

Zajawka 2006
Najlepszy serwis Web 2.0 – Grono.net
NOMINOWANI: Grono.net, Moblog.pl, Smog.pl, Wrzuta.pl
Internetowa społeczność o janusowym obliczu. Służy odkopywaniu starych znajomości i zawieraniu nowych, wymianie informacji, usług i sprzętów, lansowaniu się, dyskutowaniu o wszystkim – od technik upijania się po część ciała, którą najbardziej lubi się opalać. Oparta na założeniu, że między każdymi dwiema osobami na świecie istnieje sześciu pośredników, dawno już wyrosła z eksperymentalnego charakteru, jaki miała u zarania. Chociaż hype na Grono minął jakiś czas temu, dalej jest wygodnym narzędziem komunikacji i źródłem ploteczek o bliźnich. Któż z nas nie  lubi czasem obczaić sobie te wszystkie stylizowane foty i pseudointelektualne opisy? www.grono.net

Teatr  2006
ZWYCIĘZCA:TR Warszawa, www.trwarszawa.pl
NOMINOWANI: Konfederacja Artystyczna Muheres Kraków (spektakl “Brzeg-Opole”), Teatr Capitol we Wrocławiu (“Scat”), Teatr Polonia w Warszawie (“Darkroom”), Teatr Stary w Krakowie (“Trzy Stygmaty Palmera Aldritcha”, “Przedtem, potem”), Teatr Współczesny we Wrocławiu (“Transfer!”), Teatr Wybrzeże w Gdańsku (“Kiedy przyjdą podpalić dom, to się nie zdziw”), Teatr Wytwórnia w Warszawie (“Paw królowej”),  TR Warszawa (“Helena S.”, “Strefa działań wojennych”, “Giovanni”).
Kultowy teatr z Marszałkowskiej, którego wpływ na teatralną scenę stolicy jest nie do przecenienia. Nie boi się kontrowersji i eksperymentów (zarówno artystycznych, jak i estetycznych), bezkompromisowości i młodej dramaturgii. Ze swoimi inicjatywami (jako Teren Warszawa) wkracza w przestrzeń miejską. Zakres działań TR wykracza daleko poza klasycznie pojęte praktyki teatralne: organizują koncerty, wystawy, odczyty, pokazy filmowe i próby czytane, na które – co najważniejsze – przychodzą tłumy. W 2006 roku nominowaliśmy teatr za sztukę pt. „Helena S.” Aleksandry Koniecznej (luty), za „Strefę działań wojennych” Michała Bajera w reżyserii Natalii Korczakowskiej (maj) i za „Giovanniego” Grzegorza Jarzyny (październik). Jak widać, TR był właściwie bezkonkurencyjny…

Zespół 2006
ZWYCIĘZCA: Dick 4 Dick
NOMINOWANI: Bauagan Mistrzów, Dick4Dick, Lao Che, Łoskot, Maria Peszek, Mitch & Mitch, artyści z płyty Polski Ogień, Potty Umbrella, Syntetik alias Człowiek Widmo, Vavamuffin

Dick 4 Dick to czterech samców z wąsami i – bądź też lub – z instrumentami, chwalących się nadzwyczajnymi mocami i monstrualnym libido. Nazywają siebie superbohaterami, gotowymi bez chwili zastanowienia ratować świat z opresji. Grają piorunującą mieszankę punk rocka, disco, electro i country. Koncerty Nygga Dicka, Dicka Dextera, Bobby Dicka i Wet Dick Juniora to ekscentryczny i szowinistyczny maczo szoł – tego trzeba doświadczyć na własnej skórze. My doświadczyliśmy w 2006 roku razy kilka i dlatego przyznajemy im Nocne Marki w kategorii Najlepszy Zespół.

Aktywista 2006
ZWYCIĘZCA: Against Gravity za Planete Doc Review
NOMINOWANI: 180 stopni Public Relations za akcję “Wyższa forma inteligencji – Po imprezie nie prowadzę”, Against Gravity za Planete Doc Review,  Hannah Hurtzig za Mobile Academy, Jurek Owsiak i Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, Miasto Stołeczne Warszawa i Stołeczna Estrada za “Festiwal Warszawski Skrzyżowanie Kultur”, organizatorzy Projektu Praga,  Stowarzyszenie Galerii Le Madame za Republikę Le Madame, Stowarzyszenie Inicjatyw Społecznych Kulturalny Poznań za “Szacunek dla Poznańskiego Czerwca”, Stowarzyszenie Wybieram.pl, Teatr Pieśni Kozła za Brave Festival.

Najlepsze pełnometrażowe dokumenty z całego świata, tematycznie pogrupowane i wyświetlane w jednym miejscu, dobrane ze względu na jakość i wyczuwalny alterglobalistyczny klucz polityczny. Na corocznym przeglądzie Planette Doc Review obok ekscentrycznych dzieł Matthew Barneya czy Wernera Herzoga można obejrzeć obrazy interwencyjne typu „Murderball: gra o życie” czy „Śmierć człowieka pracy”. Organizująca festiwal firma Against Gravity, dowodzona przez Artura Liebharta, wprowadza najlepsze obrazy do regularnej dystrybucji kinowej, promując dokument jako formę, walcząc jednocześnie o tzw. „słuszne sprawy”. I za to – Nocne Marki w najbardziej „społecznej” kategorii Akcja.

Miszcz 2006
Prezydent Miasta Wrocławia, pan Rafał Dutkiewicz
Modelowy przykład prezydenta, który sprawił, że jego miasto rozwija się w tempie i stylu niespotykanym dotąd w III i w IV RP. Mecenas miejskich inicjatyw kulturalnych, który prostym i hojnym gestem przekonał Romana Gutka do przeniesienia ważnego i udanego festiwalu filmowego Era Nowe Horyzonty z Cieszyna właśnie do stolicy Dolnego Śląska. Za jego rządów urząd miejski zaczął m.in. udzielił wsparcia dla 45 festiwali kulturalnych, zainaugurował akcję zachęcania młodych do osiedlania się we Wrocławiu zamiast za granicą, czy zaplanował na grudzień promocję wrocławskich uczelni w ośmiu ukraińskich miastach, żeby zapobiec studenckiemu wyludnieniu. Mieszkańcy Wrocławia wydają się być zachwyceni – w ostatnich wyborach samorządowych niezależny kandydat Rafał Dutkiewicz został ponownie wybrany, a poparło go  osiemdziesiąt cztery procent wyborców.

Rookie (debiutant) 2006
Jakub Żulczyk
Najciekawszy debiut literacki bieżącego roku. „Zrób mi jakąś krzywdę, czyli wszystkie gry video są o miłości” to historia dwudziestopięciolatka na życiowych rozstajach, w którego bezbarwne życie wkracza intrygująca piętnastolatka. To spotkanie staje się punktem wyjścia do podróży po Polsce B, gdzie straszą podstarzali aktorzy porno, młodociani bywalcy festiwali muzycznych i świry wszelkiej maści. Autor ustrzega się, na szczęście, bezsensownych surrealistycznych tripów charakterystycznych dla młodej polskiej prozy, a przez rozbuchaną intrygę przeświecają autentyczne emocje i wzruszenie. Niewątpliwie utalentowany literacko Żulczyk od kilku miesięcy jest felietonistą bratniego „Exklusiva” i autorem poczytnego bloga http://jakubzulczyk.ownlog.com.

Event 2006
Heineken Open’er 2006
Heineken Open’er to bez wątpienia  największe wydarzenie lata. O festiwalu
możemy się wypowiadać tylko w ciepłych słowach. Na pochwałę zasługuje zarówno perfekcyjnaorganizacja, jak i ciekawa kuratela artystyczna. Umiejętnie udało się
połączyć komercję z undergroundem, tworząc widowisko muzyczne, które mogło
zadowolić dosłownie wszystkich. Na żadnej imprezie nie bawiliśmy się w tym
roku tak dobrze.

Agencja 2006
ZWYCIĘZCA: Good MusicProductions
NOMINOWANI: Alter Art za Heineken Open’er, British Council za przegląd pt. “Rozkwit brytyjskiej awangardy filmowej na przełomie lat 60. i 70”, Casting Service Film za Audio River, Good Music Productions za Tak Tak Summer of Music i Free Form Festiwal, Iluzjon Filmoteki Narodowej i Filmoteka Narodowa za Święto Niemego Kina, Kulczyk Foundation za Focus Berlin,  Stocznia Gdańska za Students Coalition Festival, Szymon Tarkowski za Festiwal WUJek, Urząd Miejski Wrocławia za Wrocław Non Stop, Wojciech Kościelniak z Teatru Capitol za Przegląd Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu.
Żadna agencja promocyjna nie przejawiała w tym roku aż tyle aktywności, do
tego na tak wielu polach. Organizowali rzeczy bardzo duże i trochę mniejsze,
za każdym razem pokazując, że niezależnie od rozmachu i rangi wydarzenia można wykazywać się takim
samym profesjonalizmem. To dzięki nim Warszawa doczekała się pierwszego
festiwalu muzycznego z prawdziwego zdarzenia, czyli Summer of Music, na
którym zagościli m.in. Daft Punk i Pet Shop Boys. Wyróżniliśmy ich również
za multimedialny Festiwal Free Form, który w Fabryce Trzciny prezentował
czołówkę elektronicznej awangardy.

Wtopa 2006
Zamknięcie Le Madame
Najaktywniejszy ośrodek kultury alternatywnej w stolicy (spektakle, wystawy, imprezy) – Le Madame – od dłuższego czasu borykał się z władzami Warszawy. W marcu włodarze stolicy podjęli kolejną próbę eksmisji. Tym razem, mimo czterodniowego czynnego oporu zwolenników klubu, ludzi kultury i sztuki – próbę skuteczną. Zgodnie z zapewnieniami władz budynek miał zostać wynajęty w drodze przetargu lub miała w nim powstać należąca do miasta instytucja kultury. Na trzy tygodnie przed wyborami burmistrz dzielnicy, Artur Brodowski, podjął uchwałę o wynajęciu lokalu z pominięciem procedur przetargowych. Za takie postępowanie stawiamy naszemu miastu minusa w postaci Wtopy Roku. Na szczęście, choć zniknął klub, pozostały idea i ludzie. Republika Le Madame.